دقايقي در زندگي هستند
كه دلت براي كسي آنقدر تنگ ميشود كه
ميخواهي او را از
روياهايت بيرون بكشي
و در دنياي واقعي
بغلش كني..
تنها حرفاي دلم
سرد خواهد شد روزهايت بي آغوش من …
بر تن كن دروغ هايي را كه بافتي
.
.
.
بايد قاب بگيرم حرف هايت را
همه “عكس” شدند
.
.
.
يه خط داشت اما هفت خط بود …
به همين سادگي
.
.
.
دنيا رو مي بيني ؟
حرف حرف مياره ، پول پول مياره ، خواب خواب مياره …
ولي محبت خيانت مياره
.
.
.
ايني كه من دارم مي كشم ، درد بي تو بودن نيست
تاوان با تو بودنه
.
.
.
هدف از آفرينش بعضي ها فقط اينه كه با بودنشون
به ما ثابت ميكنن كه تنهايي چه نعمت بزرگيه
.
.
.
آنقدر خوب هستم كه ببخشمت … اما …
آنقدر احمق نيستم كه دوباره به تو اعتماد كنم
.
.
.
من خيلي “با احساسم”
ولي يادت نره ؛ تنفرم يه حسه
.
.
.
عزيزم …
شما روي پاهات نمي توني وايسي چه برسه به حرفات …
چقدر خوبه كه ميدوني يكي هست كه هميشه و هر لحظه به يادته...
چقدر خوبه كه يكي رو داري هر وقت ناراحتي ميگه غصه ات به جونم ناراحت نباش چيزي
نيست كه...
چقدر خوبه كه ميدوني يكي خيلي دوستت داره
چقدر خوبه كه يكي همه كاراشو به عشق تو ميكنه...
چقدر خوبه كه ميدوني يكي به عشق تو ترانه هاشو ميخونه...
چقدر خوبه يكي هست كه با خيال راحت بهش تكيه كني...
چقدر خوبه ....
كه دلت براي كسي آنقدر تنگ ميشود كه
ميخواهي او را از
روياهايت بيرون بكشي
و در دنياي واقعي
بغلش كني..